Blogs werkvakanties Bulgarije 2018

Dag 11 & 12 – Naar huis

De tijd is hard gegaan, zo voelt het. Op het moment van schrijven zijn we net allemaal weer thuisgekomen na een fijne ontvangst bij Eben Haëzer. Voor de meeste deelnemers gaat het normale leven weer verder of volgt er een vakantie. We kijken terug op een zeer geslaagde werkvakantie en willen iedereen bedanken voor hun steun.

Deze blog staat in het teken van de donderdag en vrijdag, maar we beginnen met het antwoord op de vraag van de vorige blog: we zijn na een paar minuten al opgestapt uit het restaurant, omdat de menukaart verandert was en hij niet meer in het Engels beschikbaar was. Daar hadden we niet op gerekend.. Terug naar donderdag: we hebben we in de ochtend nog even geklust en kinderwerk gedaan in Alfa. Neline heeft haar muurschildering afgemaakt. Henk, Izak en Gerben zijn verder gegaan met laswerkzaamheden. Behalve de horizontale pinnen lassen, moest het voetbalnet ook geplaatst worden. Uiteindelijk zijn we ongeveer halverwege gekomen met het ophangen van het net. Het lassen is wel helemaal afgekomen. Lubo, de conciërge, zal het laatste werk afronden.

Verder hebben we een afscheidslunch gehad met de kinderen in Alfa en zijn we langs Bravo geweest om afscheid te nemen. Van de kinderen in Alfa kregen we allemaal een kaart als bedankje. Van ons kregen ze allemaal een lekkere pannenkoek als bedankje. Ook hebben we zakjes met speelgoed en snoepjes uitgedeeld. Toen kwam het moment van afscheid nemen, wat altijd een moeilijk moment kan zijn. Gelukkig bleef de lach overheersen en ging het vooral over ons terugkomen volgend jaar. Daarna zijn we naar Sofia gereden om bij te komen. Dat deed ons allemaal erg goed.

De ochtend van vrijdag 27 juli begon met een ontbijtje in het hotel. Na wat vrije tijd in Sofia zijn we rond 14 uur met de metro naar het vliegveld gegaan. Daar vlogen we om 17:15 uur weg. Onze reis verliep erg voorspoedig, totdat we bij de bagageband op vliegveld Eindhoven aankwamen. Daar hebben we meer dan een half uur moeten wachten tot deze begon te lopen. Ook leuk was het zien van de groep uit Wijk en Aalburg. Deze hebben gelijk met ons ook een werkvakantie doorgebracht in Bulgarije, onder dezelfde organisatie ‘Tabitha Bulgaria’. Rond 20:40 uur zijn we aangekomen bij Eben Haëzer, waar we ontvangen zijn door een aantal familieleden en andere bekenden. Het was fijn om terug te komen, maar we zullen de tijd in Bulgarije wel zeker gaan missen. We willen nogmaals iedereen bedanken voor de steun. Ook vragen we jullie om de kinderen van de kindertehuizen mee te nemen in jullie gebeden. Groetjes namens alle deelnemers van werkvakantie Bulgarije 2018!

Dag 10 – Afronden

Aan alles is te merken dat de werkvakantie er bijna op zit. De laatste dingen van de klusprojecten worden afgerond, er is al afscheid genomen bij Bravo en het vertrek wordt alweer voorbereid. Morgenochtend zitten we vroeg aan het ontbijt, mét alle koffers ingepakt. Het voelt altijd dubbel wanneer dit moment komt, omdat we gedag gaan zeggen tegen iets waar we bijna twee weken veel goede dingen hebben meegemaakt. Aan de andere kant denkt de groep langzaam weer aan thuiskomen.

In de ochtend hebben Thom en Judith hun laatste keer kinderwerk gedaan in Bravo. Ook hebben ze afscheid genomen van de kinderen daar. De kinderen deden erg fijn mee met het kinderwerk. Mirjam en Aart-Pieter hebben kinderwerk gedaan in Alfa. In het begin was de opkomst wat laag, maar daarna werd het een komen en gaan van kinderen. Ze hebben knutselwerkjes gemaakt en daarna met scheerschuim gespeeld. Ook de oudere kinderen vonden dit erg leuk. Gerben en Niels hebben gewerkt aan de palletbanken. Tegen het eind van de middag zijn deze alle drie afgerond (zie foto)! Neline heeft haar schilderij (bijna) afgerond. Morgen moeten er nog een paar likjes verf bij. Henk en Izak hebben gewerkt aan het voetbalnet. Daar willen we horizontaal twee lange stangen lassen, waartussen we het ijzeren net kunnen spannen. Ze werden bijgestaan door een aantal begeleiders van het youth center en kinderen uit kindertehuis. De kinderen zijn erg gemotiveerd om ons te helpen, vooral sinds het uitje van dinsdag.

Tussen de middag zijn we met de hele groep naar Roman gegaan om te lunchen met vrouwen van de women’s club, de groep uit Putten en kinderen van het kindertehuis daar. Het eten was erg goed en we hebben ons vermaakt met traditionele Bulgaarse en minder traditionele Nederlandse muziek. Ondertussen regende het dat het goot en zijn we rond 15:00 uur weer naar huis gevaren. Daarna hebben Gerben en Niels de palletbanken afgemaakt en wilden Henk, Izak en Aart-Pieter verder gaan met het lassen. Zware plotselinge regenval gooide roet in het eten. Met de hulp van de kinderen hebben ze alle spullen snel weer binnen gezet en zijn we onverricht ter zake afgedropen. Na het diner die avond zijn we snel teruggegaan om de koffers in te pakken. Morgen staat de wekker weer vroeg.

Prijsvraag: Op het menu stond dinsdag: kip, tomaat en komkommer, brood en één frisdrank. Willie zat warm met het antwoord ‘salade’, maar de kip en het brood ontbraken. En inderdaad Marjanne, meerdere kinderen hebben dinsdag boterhamzakjes gekregen voor onderweg en deze ook gebruikt.. De vraag van vandaag: we gingen dineren bij de Griekse toko met binnenplaats (bekend bij de oud-Bulgarijegangers), maar we zijn na een paar minuten alweer opgestaan om te gaan eten bij Foxtrot, onze oude en vertrouwde stamplaats. Om welke reden zijn we zo snel opgestapt?

 

Dag 9 – Dagje uit

Het is alweer de negende dag van onze werkvakantie. Waar gisteren een doorsnee dag was met kinder- en kluswerk, stond deze dag al lang in rood omcirkeld als de dag van het uitje met de kinderen. Al vroeg vertrokken we met de bus naar het fort van Belogradchik, op zo’n anderhalf uur rijden van Vratsa. We waren benieuwd hoe de kinderen zo’n lange reis zouden trekken, dus we hadden lolly’s meegenomen om als joker in te zetten als ze onrustig werden. Gelukkig hebben we dat niet nodig gehad. De kinderen hebben zich bijzonder keurig gedragen tijdens de hele reis. We hebben super leuke gesprekken gehad d.m.v. ons gebrekkige Bulgaars of handen en voeten.

Rond 10:00 uur kwamen we aan bij het fort. Daar hebben we een korte rondleiding gehad en zijn we omhoog gelopen langs de rotsen. Vanaf de top was het uitzicht adembenemend. Menig profielfoto voor sociale media zal daar geschoten zijn. De veiligheid was wel op z’n Bulgaars geregeld. Een sporadisch bordje met ‘pas op’ en hier en daar een hekje waren genoeg om de groep veilig langs de bergranden te leiden. Niels heeft Thom nog wijsgemaakt dat we terug zouden gaan met een glijbaan. Om 13:00 uur hadden we lunch in een lokaal restaurant met mooi uitzicht. Het mooie weer droeg ook bij aan de geslaagde dag. Na de lunch hebben we nog even doorgebracht in een speeltuintje, terwijl we wachtten op de bus. Judith vond het wachten op één van de bankjes zo leuk, dat ze graag wilde blijven plakken. Dat was bijna gelukt, met een beetje hulp van hars dat op het bankje lag. Daarna zijn we weer teruggereden met de bus. Voor veel mensen de uitgelezen mogelijkheid om even bij te slapen na een enerverende dag. Rond 16:00 uur waren we weer in Vratsa, waar Henk, Izak, Gerben en Niels nog een tijdje gewerkt hebben aan de palletbanken. (Op de foto staat Izak op de rugleuning. Met de kwaliteit zit het dus wel snor!) Daarna hadden we diner en hebben we nog even bij het hotel gezeten. Morgen gaan we het laatste kluswerk afmaken en hebben we tussen de middag een barbecue van Albena in het plaatsje Roman, waar de Puttense groep aan het werk is. Ook mensen van de ‘women’s club’ komen langs. Morgen meer hierover!

Prijsvraag: vanochtend zou de bus om 08:30 uur vertrekken. Uiteindelijk vertrok deze om 08:45 uur. Alweer een applausje voor Marjanne, want haar antwoord klopte precies! Zou Marjanne vaker in Bulgarije zijn geweest? De vraag van vandaag is: wat hebben we als lunch gegeten met de kinderen in het lokale restaurant?

Dag 8 – Een doorsnee dag

Daar zijn we weer, na een rustdag hebben we vandaag het werk weer opgepakt. Gisteren hebben we bij een riviertje doorgebracht in de buurt van Vratsa. Daar hebben we met een groep een overdenking gehouden en goed kunnen ontspannen. Die avond hebben we een barbecue gehad bij Albena, de directrice van Tabitha Bulgaria (zie eerdere blogs). We konden de rust goed gebruiken en zijn er vandaag weer hard tegenaan gegaan.

In de ochtend zijn Judith en Izak kinderwerk gaan doen in Bravo. De kinderen waren aanzienlijk rustiger dan de zaterdag en de dagen ervoor. Ze hebben geknutseld en gespeeld. Gerben en Niels hebben zich gestort op de palletbanken. Henk heeft het zonnescherm afgemaakt (zie foto’s). Alle katrollen, betere touwen en dikkere staaldraden zijn nu geplaatst. In Alfa hebben Mirjam, Aart-Pieter en Thom kinderwerk gedaan. Er waren 9 kinderen die allemaal bleven tijdens het Bijbelverhaal en het knutselwerk. Een betere vangst dan zaterdag! Ten slotte is Neline in de ochtend weer aan het schilderen geslagen in het revalidatiecentrum (zie foto) en in de middag heeft ze de mensen in Alfa bijgestaan. Om 15:00 uur Bulgaarse tijd (lees: 15:45 uur) zijn we opgehaald door de mensen van het ‘youth center’ om een presentatie bij te wonen over wat hun activiteiten inhouden. We zijn benieuwd naar ons verdere samenwerken.

Die avond hebben we gegeten in een uitstekende Bulgaarse toko met buitengewoon lekkere gerechten voor een heel zacht prijsje. Wat wellicht bijdroeg aan het zachte prijsje was het feit dat Mirjam zelf mayonaise meegenomen had om de Bulgaarse gerechten van wat Hollandse smaak te voorzien. De andere groepsleden hebben hier ook dankbaar gebruik van gemaakt. Ondertussen liggen de meeste mensen al op bed, want morgen vertrekt om 08:30 uur (Bulgaarse tijd) de bus voor het tripje met de kinderen. Tot morgen!

Antwoorden op reacties: afgelopen week mochten de kinderen zelf hun lunch bepalen. De lunch was dus iedere middag verrassend lekker. Vanaf deze week eten we weer de standaard lunch zoals we dat gewend zijn. Één van de dagen hebben we een soort Hollands kostje op: mals vlees met erwten, aardappelen en een soepje. Er bleef nauwelijks eten over die middag :).

Prijsvraag: Janneke, Paula en Marjanne hadden alle drie het antwoord juist. Pannenkoeken met ijs is een gebruikelijk toetje hier. De vraag van vandaag is: hoe laat zal morgenochtend de bus daadwerkelijk vertrekken vanaf het kindertehuis? Het vertrek is om 08:30 uur Bulgaarse tijd gepland.

 

Dag 7 – Rustdag

Hallo allemaal, vandaag was het zondag en hebben we dus rust gehouden. Morgen verschijnt er weer een blog en gaan we verder met de prijsvragen. Tot morgen!

Dag 6 – Werk, vakantie, ziekenhuis

Het weekend is bereikt! Deze dag hebben we gebruikt om op adem te komen na een aantal erg drukke dagen. In de ochtend hebben Niels, Aart-Pieter en Judith kinderwerk gedaan in Alfa. Er waren nog wat opstartproblemen, vooral bij de kinderen die hun ochtend liever op één oor besteedden dan bij het kinderwerk. Dat is eigenlijk ook niet onbegrijpelijk, want een aantal kwam net terug van kamp en het was voor hen ook weekend. Maandag hopen we op meer animo. Met de kinderen die wel interesse hadden, is een Bijbelverhaal voorgelezen en geknutseld. Daarna hebben we de Bulgaren als Nederlanders nog een lesje voetballen gegeven. We kwamen tot de conclusie dat we het beter bij verven kunnen houden.

In Bravo hebben Gerben en Izak gewerkt aan de palletstoelen. Er is gebeitst, gezaagd en geschuurd. Henk is verder gegaan met het zonnescherm. Er hangen nu dikkere (oranje) touwen en door de katrolconstructie is er minder kracht nodig om het scherm open en dicht te doen. De begeleiders zijn zeer te spreken over het zonnescherm, hoewel we niet precies weten wát ze erover te zeggen hadden. Verder hebben Mirjam en Thom kinderwerk gedaan. Dit keer hebben ze onder andere geschilderd.

’s Middags zouden we een vrije middag hebben en het plan was om naar het zwembad te gaan. Maar toen… raakte iemand gewond. Gerben raakte tijdens het schuren zijn been met de schuurschijf, waardoor hij een snee opliep. Eenmaal in het ziekenhuis zijn twee hechtingen gezet in zijn enkel. Met de nodige rust hoopt hij maandag weer enigszins te kunnen werken. Het middagje zwembad kon gewoon doorgaan en Gerben kon snel weer aansluiten bij het programma. Die avond zijn er nog een aantal mensen de berg opgeklommen vanaf waar Vratsa te overzien is. Morgenochtend houden we een overdenking met de groep. Nu gaan we lekker slapen.

Prijsvraag: het antwoord op de vraag wie Skip-bo hard gewonnen heeft is Aart-Pieter. De andere genoemde mensen, namelijk Mirjam, Niels en Izak hadden alleen maar kunnen hopen op de overwinning! De vraag van vandaag is: welk bekende Hollandse eten hadden een aantal mensen vanavond als toetje?

 

Dag 5 – Terug van zomerkamp

Er zijn alweer vijf dagen verstreken. De tijd gaat hard, maar we krijgen veel gedaan gelukkig. Vandaag hebben we een ochtendje gewerkt en daarna zijn we naar het zwembad gegaan. In de ochtend hebben Henk en Gerben hun bezigheden rond compound Bravo weer opgepakt. We hebben versterking gekregen van vijf begeleiders van een nabijgelegen ‘youth center’, waar we morgen of maandag meer over hopen te kunnen vertellen. Judith en Thom zijn hier kinderwerk gaan doen, Neline is gaan schilderen bij het revalidatiecentrum en de rest heeft het schilderwerk in Alfa afgemaakt. Neline is bezig met een grote muurschildering. Deze schetst ze eerst met potlood op de muur en daarna schildert ze eroverheen.

Aangekomen bij Alfa kwamen we een onaangename verassing tegen. Iemand had ons ‘geholpen’ door een deel van de afplaktape alvast weg te halen. Op sommige plekken was dat nog niet de bedoeling, dus dat was even slikken. Gelukkig hebben we de draad weer snel opgepakt en waren rond 11:15 uur al klaar met de onderste band van de tweede verdieping (zie foto’s). Al het schilderwerk in Alfa zit er dus op voor deze werkvakantie. De andere hebben goede vorderingen gemaakt. In compound Bravo was er wat onrust doordat iemand haar ‘naamdag’ vierde. Door de feestelijke stemming waren de kinderen wat ontregeld, waardoor kinderwerk lastig was.

Die middag beleefden we als een warm bad toen de jongere kinderen terugkwamen van zomerkamp. Het was een goed weerzien van een groot aantal kinderen die we nog kenden van de voorgaande jaren. We hebben veel lol gemaakt bij het zwembad van Vratsa. Vanaf morgen gaan we ook kinderwerk in Alfa doen met deze kinderen, waardoor het kluswerk op een lager pitje komt te staan. Die avond hebben we weer lekker gegeten in de stad en nog kort een spelletje gespeeld, waarna de meeste weer op tijd naar bed zijn gegaan. Tot morgen!

Prijsvraag: het antwoord op de vraag wie er jarig was is Lubo, de klusjesman van compound Alfa. Paula, Astrid en Marjanne hadden het antwoord goed. Inderdaad Marjanne, de dag begon met een bonbon en oploskoffie van Lubo. Daarna hebben we allemaal “tjestit rozjden den” gezegd, zoals de tolk ons geleerd heeft. De vraag van vandaag is: wie heeft het potje Skip-bo dat we ’s avonds bij het hotel speelden hard gewonnen?

Dag 4 – #titel

Daar zijn we weer met ons vierde avontuur. Eerst willen we dit moment gebruiken om onze lezers en mensen die reacties plaatsen te bedanken. We vinden het erg leuk om te lezen wat jullie ervan vinden! Deze dag stond in het teken van schilderen als een malle en klusjes in compound Bravo.

Henk is bezig geweest met het zonnescherm. Deze hebben we vorig jaar gebouwd en werkt nog steeds naar behoren. Het enige probleem is dat de begeleiders niet de kracht (en techniek) hebben om het scherm helemaal op te klappen. Henk bedenkt een oplossing met dikkere ijzerdraden en katrollen. Gerben is bezig geweest met meubels maken bij compound Bravo. Hierbij krijgt hij hulp van kinderen uit andere kindertehuizen. Judith en Thom hebben weer kinderwerk gedaan in Bravo.

De rest van de groep; Niels, Mirjam, Izak, Neline en Aart-Pieter zijn begonnen aan het schilderen op de eerste verdieping van Alfa. ’s Middags kregen ze hulp van Judith en Thom. Er zijn veel meters gemaakt vandaag en het energieniveau van de groep was dan ook lager dan normaal tijdens het diner. Gelukkig hielden Judith en Thom de sfeer erin met hun #humor. We sluiten de samenvatting af met het cliché: moe maar voldaan. Morgen gaan we in de ochtend nog wat schilderwerk afmaken en bij Bravo pakken we staaldraad ook weer op. We verheugen ons ook op het middagje ‘ontspanning’ met de kinderen bij het zwembad.

Prijsvraag. De band op de eerst verdieping is een groentint geworden, met grijze invloed. Willie (“blauw/groen/grijs”) en Marjanne (“blauw met beetje groen erdoor”) zijn uitgeroepen als winnaars. De kleur heeft namelijk ook wat weg van blauw. Sanne had gelijk dat de kleur eerst vaal rood met geel was. De vraag van vandaag: welke Bulgaar die wij kennen was vandaag jarig? Deze persoon is bekend als je de werkvakanties al langer volgt.

 

Dag 3 – Goed overleg en goed overweg

Beste lezers, het is alweer de derde dag van onze werkvakantie. Vandaag stond in het teken van veel overleg plegen met de bazen en hard werken door de groep. Aangezien vrijdag een aantal kinderen verwacht wordt van zomerkamp, proberen we voor die tijd het meeste kluswerk in compound Alfa af te krijgen. We lopen goed op schema, want alle muren die gedaan moesten op de begane grond zijn nu voorzien van een dubbele laag blauwe grijstint.

Er is overleg gepleegd met drie bazen. Met Anita, de directrice van het kindertehuis Alfa, hebben we overleg gepleegd over de kleur op de eerste verdieping en een uitje met de kinderen. Dinsdag staat een uitje gepland met alle kinderen naar een fort in de buurt. Dat belooft een leuke dag voor de kinderen te worden. Met de tweede baas, de directrice van compound Bravo, zijn plannen besproken voor het maken van ligstoelen van pallets. Hier hopen we binnenkort aan te beginnen; de materialen zijn al ingekocht. Als derde hebben we met Albena gesproken, de directrice van Tabitha Bulgaria. Zij verzorgt een groot deel van de logistiek rondom ons project. In de planning staat vrijdag een uitje met kinderen naar het zwembad en woensdag is er bij Albena een etentje met belangrijke figuren uit de lokale charitatieve industrie.

In compound Bravo hebben Judith en Thom weer de boel op stelten gezet met de kinderen. Met scheerschuim spelen vinden deze kinderen erg leuk. De kinderen in compound Bravo trouwens ook. Ook hebben ze muziek afgespeeld, waar de kinderen heel goed op reageren. Verder is Neline nog naar een ander gebouw geweest, een revalidatiecentrum voor jongeren. Ze is gevraagd om daar een schilderwerk te maken, waarvan het begin te zien is op de laatste twee foto’s.

’s Avonds hebben we gegeten in toetjesbar compound Victor. Dat is een restaurant waar de toetjes bijzonder lekker zijn. De mensen die vorig jaar mee geweest zijn op werkvakantie zullen nu vast al likkebaardend voor hun scherm zitten ;). Oh ja, de toetjes waren weer heel erg lekker!

Prijsvraag: het antwoord op de vraag van gisteren is: op de foto met de emmer stond Thom. Erik was de eerste met het goede antwoord! Verder complimenten voor Gea, Marjanne, Paula, Astrid en Janneke voor het geven van het goede antwoord. De vraag van vandaag is: wat wordt de nieuwe kleur van de onderband op de eerste verdieping? Een kleurcode noemen is een pré.

Dag 2 – Inventariseren en inkopen

Hallo allemaal, fijn om te lezen dat zoveel mensen onze blogs goed bijhouden. We proberen als schrijvers hetzelfde te doen. Vandaag begon de dag zoals gebruikelijk met de dagopening en het ontbijt om 08:00 uur. Daarna zijn we bij gebouw Alfa en aansluitend Bravo geweest om te spreken met de leidinggevenden. We hebben veel informatie gekregen over welk werk we kunnen gaan doen de komende dagen.

Om 13:00 uur hadden we zoals gebruikelijk lunch. De lunch was formidabel, maar de soep had wat smeuïger gemogen, een beetje zoals de blogs. Het dinergerecht van Thom was het andere uiterste: zijn bacon uit de oven werd geserveerd met overtollig bakvet.

’s Middags hebben we een begin gemaakt aan het schilderen. Na lang wikken en wegen hebben we de verf gekozen: 30 kilogram van een blauwgroene grijstint. De gang van de benedenverdieping hebben we helemaal voorzien van een band in deze kleur. Tegelijkertijd hebben Judith en Thom hun vaardigheden ingezet in gebouw Bravo. De gehandicapte kinderen herkenden een aantal leden van de groep meteen en Judith was haar vrijheid snel kwijt aan een van hen. Ook Thom had die middag zijn handen vol aan de kinderen.

Wist je dat: het Mirjam op de heenweg naar Vratsa opviel dat er een Belg voor ons reed? Pas later kwam de realisatie dat ‘BG’ op het nummerbord voor ‘Bulgarije’ staat.

Prijsvraag. Het antwoord op de vraag van gisteren is: er zijn momenteel 8 kinderen in het kindertehuis aanwezig. Marjanne kwam met 9 het dichtst in de buurt. Zou het meespelen dat ze al tientallen keren in Bulgarije geweest is? De vraag van deze dag is: wie is degene op deze foto met een emmer over het hoofd?

 Prijsvraag vraag

Dag 1 – Lekke(r) pizza

Hallo allemaal. Bij deze trappen we de befaamde blogs af van werkvakantie Bulgarije 2018. We hopen jullie weer een kleine twee weken op de hoogte te houden van ons vermaak. Of is het: jullie te vermaken met onze werkzaamheden? De dag begon vroeg met een heel aantal mensen die ons kwam uitzwaaien. Het was hartverwarmend om te zien er een aantal mensen al om 06:30 uur klaarstond om ons voor twee weken weg te zien gaan.

De tocht begon met een ritje naar Schiphol, daarna een vlucht van bijna 3 uur. Toen we aankwamen in Sofia zijn met het gehuurde busje naar Vratsa gereden. Daar hebben we kort het bekende kindertehuis Alfa geïnspecteerd (ken je alle namen van vorig jaar nog)? We hebben nog wat werk te doen met de gangen schilderen. Verder kunnen de badkamers wat beter materiaal gebruiken. Een korte blik langs kindertehuis Bravo zei ons dat het zonnescherm van vorig jaar er nog bijna intact bijstaat (zie foto). Dat is goed nieuws.

Die avond hebben we weer gegeten bij onze stam-pizzaboer in de stad, voor de insiders ook wel bekend als Foxtrot. Op aanraden van Izak hebben Mirjam en Aart-Pieter een pizza diavolo besteld. Deze bleek voor alle drie wel een maatje te groot te zijn en ook wat pittig. Na een stevige maaltijd – we waren immers hongerig van de lange reis – zijn we snel terug naar het hotel gegaan. Tot morgen!

Wist je dat: de opblaaspizza van Gerben lek is?

Prijsvraag van de dag. Bij een werkvakantie in Bulgarije gaan dingen vaak niet zoals gepland. Een planning in Bulgarije is net als een goed voornemen: het blijft vaak bij woorden. Ook dit jaar bleek dat weer zo te zijn. Een aantal kinderen uit kindertehuis alfa is op zomerkamp tot aanstaande vrijdag. Hoeveel kinderen zijn er op dit moment nog in het kindertehuis Alfa aanwezig?

1blog11blog2

1blog3