Impressie synode
Geplaatst op 25 april, 2023
Vorige week vrijdag en zaterdag kwam de generale synode van de Protetantse Kerk in Nederland bijeen in Lunteren. Sinds begin van dit jaar ben ik (vdW) uit onze classis afgevaardigd als lid van deze landelijke vergadering. De opening werd verzorgd door een buitenlandse gast, namelijk ds. S. Fuite, synodepreses van de Verenigde Protestantse Kerk in België. Onze synode heeft diaken J.W. Stam benoemd als nieuw lid in het moderamen. Hij is diaken in de hervormde gemeente te Hasselt, 36 jaar oud en iemand met bestuurlijke en financiële deskundigheid.
Vrijdag is er lang vergaderd over de positie en het ambt van verschillende (betaalde) werkers in de kerk. Naast predikanten zijn er in de gemeenten ook allerlei kerkelijk werkers actief met een hbo-opleiding. Het komt steeds vaker voor dat zo’n kerkelijk werker dezelfde rol heeft als ergens anders de predikant. De laatste jaren bestaan er al regelingen dat zo’n voorganger de bevoegdheid kan krijgen om te preken en de sacramenten te bedienen, met beperkingen van plaats en duur. Soms kiest een gemeente hiervoor wanneer zij geen predikant meer kan betalen. Bovendien zien we in de hele kerk een groeiend tekort aan predikanten. Er is nu een groot traject bezig met een bezinning op het ambt om tot een duidelijker ordening te komen voor de kerkelijk werkers die geen wetenschappelijke studie hebben gevolgd. Welke ambtelijke bevoegdheden moeten zij krijgen en wat voor opleiding is daarvoor nodig? Aan de ene kant klinkt het pleidooi voor een gedegen
universitaire opleiding voor de dienaar van het Woord, om de kwaliteit van Schriftonderzoek en prediking hoog te houden. Anderzijds wordt aangedragen dat we de hbo-opgeleide voorganger (‘pastor’) in de huidige situatie hard nodig hebben en zijn werk erkenning verdient. Deze twee perspectieven gaven in de synode veel discussie. Bij dit onderwerp was er de nodige spanning merkbaar tussen de standpunten. Uiteindelijk is besloten dat de invulling en onderlinge verhouding van de twee soorten voorgangers beter beschreven moeten worden dan in de stukken stond. Met een amendement hebben we ook kunnen bereiken dat de procedure voor het benoemen en beroepen niet verder wordt verzwaard met extra verplichtingen en grotere bemoeienis van de classis.
Door deze intensieve bespreking zijn enkele andere agendapunten doorge-schoven naar een latere vergadering. Op zaterdag is er onder andere gesproken over de kerkordewijzigingen rond het thema ‘Veilige kerk’. Eerder was al besloten dat we in de kerk ook gaan werken met een verplichte Verklaring omtrent het gedrag (VOG). Nu waren de exacte regels voor deze VOG-vereiste en voor de vertrouwenspersonen aan de orde. De voorgestelde formulering was mijns inziens zo breed, dat het in de praktijk onwerkbaar dreigde te worden. Met een aangenomen amendement is nu besloten tot een duidelijker afbaking voor welke functies in het kerkenwerk een VOG verplicht zal worden. In elk geval zal dit dan ook gaan gelden voor alle ambtsdragers.
Verder was er een presentatie van een reis naar Israël door vertegenwoordigers van de kerk. De synode heeft twee zgn. ‘pioniersplekken’ toegelaten als kerngemeenten, hoewel er bij één kritische vragen zijn gesteld of men wel volmondig instemt met het belijden van onze kerk.
Ik kijk met voldoening terug op deze tweedaagse vergadering. Er waren beladen momenten, maar de persoonlijke contacten tussen synodeleden zijn goed. Er is veel aan de orde geweest en het blijkt mogelijk om daadwerkelijk mee te sturen met het verlangen zo de kerk te dienen. De gemeenschappelijke momenten van bidden, zingen en bijbellezen waren meer dan een formaliteit, was mijn ervaring. Zo zijn onze ogen op de Heere van de kerk, of Hij ons genadig wil zijn. (vdW)
